Kauçuk toptan elektrikli membrana: Korna nasıl çalışır?

Gürültü yaparlar ve bunun haklı bir sebebi vardır: Kornalar tehlikeyi haber vermek ve tehlikeden kaçınmak için kullanılır. Atlı arabaların çalışma prensibi değişse de, çok da fazla değil. Elektrikli otomobillerde, kornanın yanı sıra artık başka bir sesli uyarı sistemi de yerleşmiş durumda.

Bir otomobildeki teknik detayların neredeyse hiçbiri, korna kadar göze batmayan, ancak aynı zamanda zorunlu ve evrensel değildir. İster küçük bir otomobil, ister bir kamyonet, ister klasik bir otomobil, ister elektrikli bir otomobil olsun, kısa ve keskin ses tüm otomobillerde standart bir özelliktir.

Çarpıcı kariyerleri, otomobilin zaferinden çok önce başlamıştı. Atlı arabaların olduğu günlerde bile, sürücüler yayaları veya diğer araçları uyarmak için akustik sinyallere güvenirdi. 1900 civarında ilk otomobillerin ortaya çıkmasıyla, etkili uyarı cihazlarına olan ihtiyaç arttı. Arabalar atlı arabalardan daha hızlıydı, ancak yine de diğer yol kullanıcılarını şaşırtacak kadar sessizdi.

Otomobillere takılan ilk kornalar, günümüzde bazı çocuk bisikletlerine takılan kornalara benzer şekilde çalışan mekanik kauçuk top kornalardı. Bir kauçuk topun bastırılması, metal bir dilden havayı geçirerek karakteristik "korna" sesini çıkarırdı. 1900-1910 yılları arasında bu top kornalar arabalarda da yaygındı.

1910'dan beri elektromekanik kornalar

Aynı dönemde ilk elektrik sistemleri geliştiriliyordu. 1910 civarında elektromekanik kornalar piyasaya çıktı ve hızla standart haline geldi. Sağlam ve kullanımı kolay olma avantajına sahiptiler.

Klaxon kornası büyük bir başarıydı. Bu versiyonun içinde, dişlilerle kaplı bir diski döndüren küçük bir elektrik motoru bulunuyordu. Bu disk de metal bir diyaframın titreşmesine neden oluyordu. Motor yüksek hızda dönerek diyaframın güçlü ve titreşimli bir ses çıkarmasını sağlıyordu. Motor devrine bağlı olarak bu ses oldukça derin, boğuk ve "vızıldayan" bir tona ulaşıyordu. Bir korna bu tonu güçlendirerek ünlü "Ahooga"yı üretiyordu. Bu korna türü, 1910-1930 yılları arasında ABD sokaklarına hakim olan Ford Model T ve Ford Model A ile yaygınlaştı.

1920'lerden itibaren ilk pnömatik kornalar da yaygınlaştı. Ancak daha güçlü olmaları ve uzaktan duyulabilmeleri nedeniyle ticari araçlarda, kamyonlarda, otobüslerde ve trenlerde daha yaygın olarak kullanılıyorlardı. Başlangıçta basınçlı hava kaynağının olmaması nedeniyle normal otomobillerde pek yaygın değillerdi. Ağır kamyon ve otobüslerde havalı fren sistemlerinin ortaya çıkmasıyla birlikte, basınçlı havalı kornalar standart hale geldi.

Daha sonra otomobiller için küçük, kompakt elektrikli kompresörlü kornalar geliştirildi. Bunlar, esasen araç aküsüyle çalışan ve bir veya daha fazla kornayı öttüren mini kompresörlerdir. Genellikle oldukça belirgin bir sese sahip olan bu korna türü, bir dönem sportif veya lüks araçlarda popülerdi. Daha sonra bu teknoloji, modifiye dünyasında da ilgi gördü.

1920'lerden kalma diyaframlı elektromanyetik kornalar

Diyaframlı ilk elektromanyetik kornalar 1920'lerde ortaya çıktı. İlk klaksonlardan daha ucuz ve daha kompaktlardı. Klaksonların aksine, motorları yoktu, bu da onları aşınmaya daha az eğilimli hale getiriyordu. Bu tür kornalar onlarca yıldır standart olarak kabul ediliyordu. Hemen hemen her modern araçta bu 12 voltluk elektrikli diyaframlı kornalardan bir tane bulunur.

Bu tip korna, akım geçtiğinde manyetik alan oluşturan bir bobin içerir. Bu bobin, yaylı bir armatürü (metal bir plaka) çeker. Armatür, devreyi açıp kapatan bir kontağa bağlıdır. Armatür çekildiğinde akımı keser, manyetik alan çöker ve yay armatürü geri çekerek devreyi tekrar kapatır. Aslında armatür çok hızlı bir şekilde ileri geri sallanır ve bu da ona bağlı bir zarın titreşmesine neden olur. Bu, bir korna gövdesi aracılığıyla güçlendirilen ve dışarıya iletilen bir ton üretir. Bu, bizim ses taklidi olarak "töööt" veya "toot" dediğimiz tipik sesi yaratır.

Korna, neredeyse tüm ülkelerde uzun zamandır otomobiller için yasal zorunluluktur. Temel işlevi değişmemiştir: dikkat çekmek ve tehlikeli durumlardan kaçınmak. Günlük hayatta sabırsızlık veya hayal kırıklığını ifade etmek için sıklıkla kötüye kullanılması, yol trafiğindeki ikircikli rolünün bir parçasıdır.

Elektrikli otomobiller için ek akustik uyarı sistemi

Elektrikli araçlarda kornaya ek olarak, bir başka sesli uyarı sistemi daha yerleşmiştir. Bu araçlar düşük hızlarda çok az ses çıkardığı için, hoparlörler aracılığıyla özel sesler üretilir. Genellikle oldukça gizli olan bu uyarı işlevi, AB ve ABD'de yasal olarak zorunludur.

Otonom sürüş fonksiyonlarının ve otonom araçların ortaya çıkmasıyla birlikte, kornanın önemini yitireceği düşünülebilir. Arabalar bağımsız hareket edebiliyor, güvenli bir mesafeyi koruyabiliyor ve iletişim kurabiliyorsa, sesli uyarı sinyali gereksiz hale gelebilir. Öte yandan, muhtemelen karmaşık durumlar yaşanacaktır: otonom ve manuel kontrollü araçlar, yayalar, bisikletliler... Sesli uyarı sinyalleri gelecekte de tüm bu yol kullanıcıları için önemli olmaya devam edecektir.

Kornanın gelecekte, örneğin yerleşim alanlarında daha sessiz çalışarak veya kornasını tespit edilen bir tehlikeye daha hassas bir şekilde yönlendirerek "daha akıllı" hale gelmesi olası. Bu nedenle, kornanın tamamen yasaklanması pek olası görünmüyor.