İtalyan otomotiv endüstrisi zor günler geçiriyor: Üretim 2025'in ilk yarısında %17,3 düştü.

Haziran 2025'te, sektördeki toplam üretim geçen yılın aynı ayına göre %3,8 düştü . Ancak asıl alarm, altı aylık verilerden geliyor: Yılın ilk altı ayında düşüş yaklaşık %17,3 oldu. Bu gerileme, hem ekonomik değer hem de istihdam açısından ulusal üretimin kilit sektörlerinden biri için son derece zorlu bir dönemi yansıtıyor.

En çarpıcı veriler binek otomobillerle ilgili: Yaklaşık 136.500 adet üretilen araç, 2024'ün ilk yarısına kıyasla %31,7'lik bir düşüşe işaret ediyor. Haziran ayında üretilen araç sayısı, bir önceki yıla yakın bir seviyede kalarak 24.000'in biraz üzerindeydi, ancak yine de önceki kayıpları telafi etmeye yetmedi. Yıllardır İtalyan mekanik endüstrisinin kalbini oluşturan sektör, elektrikli araçlara geçiş, yatırımlar ve endüstriyel politikalar etrafında birçok belirsizliğin yaşandığı bir yeniden yapılanma dönemiyle karşı karşıya.

Bir düşüşün anatomisi: Elektrik, ihracat ve bileşenler arasında

Rakamların ardında karmaşık ve sürekli değişen bir gerçeklik yatıyor . Üretimdeki düşüş eşitsiz: Motorlu taşıt (yani otomobil ve ticari araç) üretimi, Haziran ayında yıllık bazda %3, yılın ilk yarısında ise %23,5 gibi çarpıcı bir düşüş kaydetti. Çelişkili bir şekilde, altı ayda %4 büyüyen karoser, treyler ve yarı treyler segmentlerinin performansı daha iyi, ancak bu segmentin toplam üzerindeki etkisi marjinal.

Parça ve aksesuar, yani bileşen üretimi bile olumsuz eğilimden kurtulamadı: Haziran'da %5, yılın ilk yarısında ise %11,3. Ve tam da bu noktada krizin en hassas cephelerinden biri ortaya çıkıyor. Bileşenler, İtalyan tedarik zincirinin omurgasını oluşturuyor ve iç talepteki daralma, tedarik zinciri zorlukları ve teknolojik dönüşümdeki yavaşlamadan etkileniyor.

Gelir cephesinde, haberler artık iç açıcı değil. Ekonomik verilerin mevcut olduğu son ay olan Mayıs 2025'te, tüm otomotiv sektörü %7,5 düşüş kaydetti. Bu düşüşe öncelikle iç pazar (-%11,1) neden olurken, ihracat zararı sınırlasa da negatif kaldı (-%4,1). Yılın ilk beş ayında, sektörün toplam geliri %14,5 düştü ve bileşen segmentinde çarpıcı zirveler yaşandı: iç pazarda %25,7 ve yurt dışında %6,5.

Genel endüstriyel bağlam yardımcı olmuyor

Sektörün performansını etkileyen yalnızca içsel bir sorun değil. İtalya'nın sanayi üretimi genel olarak düşüşte: Haziran'da %0,9, 2025'in ilk yarısında ise %1,2. Ancak otomotiv sektörü, ortalamanın çok üzerinde bir sıkıntı yaşıyor. Ve bu küçük bir ayrıntı değil. Bu, sektörün sorunlarının yalnızca makroekonomik durumla bağlantılı olmadığı, aynı zamanda yapısal bir dengesizliği de yansıttığı anlamına geliyor.

Küresel otomobil talebindeki yavaşlama, Çinli üreticilerin giderek artan rekabeti, hâlâ yüksek olan enerji maliyetleri ve önemli yurt içi üretim rakamlarına dönüşmeyen elektrikli araçlara geçiş: bunların hepsi, kritik bir aşamayı özetleyen unsurlardır.

Özellikle elektrikli araçların artan önemi ikili bir etkiye sahiptir . Bir yandan, tedarik zincirinin yenilenmesini gerektirir ve bu da küçük ve orta ölçekli alt yükleniciler için genellikle maliyetli yatırımlar gerektirir. Diğer yandan, sağlam ve istikrarlı bir ulusal sanayi stratejisinin olmaması, dönüşümün en hassas aşamasının göz ardı edilmesine neden olabilir.

İtalyan ekonomisi için önemli bir tedarik zinciri

ANFIA'nın çizdiği tablo, gerçekçi olduğu kadar acımasız da. Otomotiv sektörü, İtalya'da gerçek bir endüstriyel sütun: 5.400'den fazla şirket, 272.000 çalışan (hem doğrudan hem de dolaylı) ve 113 milyar avronun üzerinde ciro, ulusal üretimin %9'unu temsil ediyor. Ancak bugün, bu mükemmel makine, netlik ve hızla ele alınması gereken bir dizi değişken nedeniyle tıkanmış ve yavaşlamış görünüyor.

Motorizasyonla ilişkili vergi yükü yıllık 71 milyar avroyu buluyor: Bu rakam, başlı başına sektörün kamu maliyesinin istikrarı açısından önemini ortaya koyuyor. Ancak üretim ve ciro düşerse, ortaya çıkan vergi geliri de kaçınılmaz olarak azalacaktır. Bu risk, yalnızca sektörü değil, tüm ülkeyi etkileyecek bir düşüş sarmalına işaret ediyor.

Görünüm: Yeniden başlama mümkün, ancak bir vizyona ihtiyaç var.

İtalyan otomotiv endüstrisi yolun sonuna gelmedi. Ancak toparlanma hızlı, stratejik ve koordineli kararlar gerektiriyor. Üretimi desteklemek için hedefli teşviklere, dijital ve yeşil beceri eğitimlerine yatırımlara, elektrikli mobilite altyapısına ve geçiş aşamasında şirketleri cezalandırmadan inovasyonu teşvik eden bir düzenleyici çerçeveye ihtiyaç var.

İtalya, yeniden rekabetçi olabilmek için gereken her şeye sahip. Mükemmel bileşenleri, yaratıcı tasarımları, mühendislik ve üretim yetenekleri hâlâ mevcut. Ancak bunların, yalnızca yakın geleceğe değil, orta ve uzun vadeye de odaklanabilen tutarlı ve cesur bir sanayi politikasıyla desteklenmesi gerekiyor.

Söz konusu olan sadece İtalyan otomotiv endüstrisinin geleceği değil, ülkenin endüstriyel dokusunun bir bölümünün geleceği. Ve belki de kimseyi beklemeyen küresel bir pazarda kilit bir oyuncu olarak kalma olasılığı.