Cadillac Le Mans'ta: Pistte bir canavar

İlk Cadillac, 17 Ekim 1902'de Detroit fabrikasında doğdu. Beş yıl sonra, 19 Ocak 1907'de Cunningham ailesi yeni bir üyeyi karşıladı. Ve bu herhangi bir aile değil.

Büyükbaba nehir ve deniz taşımacılığında çalışmış, daha sonra oğlu Briggs Swift Cunningham Senior ile birlikte kazançlı bir et paketleme şirketi kurmuştur.

Citizen's Nationals Bank ve Pennsylvania Railroad'u kurup yöneterek iyi iş yeteneğini gösterdi.

Böylece, oğlu Briggs Swift Cunningham II, 19 Ocak 1907'de gerçek bir altın beşikte doğdu. Ancak 1912'de, tesadüfen, kendisine önemli bir miras bırakan babasını kaybetti... oğlunun 40 yaşına gelene kadar bu mirasa erişemeyeceği şartıyla.

Küçük yaştan itibaren, Hispano Suiza uçak motoruna sahip bir Dodge kullanan amcası sayesinde arabalara ilgi duymaya başladı. Fırsat buldukça, güzel bir Pierce-Arrow gibi aile arabalarından bazılarının direksiyonuna geçti. Ayrıca, önemli bir figür haline geldiği deniz sporlarına da ilgi duymaya başladı.

1927'de prestijli Yale Üniversitesi'ne girdi. Mekanikler, Buick'in gelecekteki baş mühendisi Charles Chayne ve Amerikan yarış idolü Ralph de Palma ile arkadaş olan genç öğrencide büyük bir ilgi uyandırdı. 2 Ekim 1929'da Standard Oil şirketinin kurucularından birinin kızı olan Lucie Bedford ile evlendi. Uzun balayı sırasında Avrupa'yı gezdiler ve Rudolf Caracciola gibi sürücülerle tanıştı ve 1930 Monako Grand Prix'sine katıldı.

II. Dünya Savaşı'ndan sonra ve babasının mirası elindeyken, yarış pilotu arkadaşı Luigi Chinetti'nin teşvikiyle ilk kez Le Mans 24 Saat'te yarışmaya karar verdi. Chinetti, 1932 ile 1953 arasında düzenlenen her edisyona üst üste katılarak, üç kez kazanarak, iki kez Alfa Romeo ile ve bir kez de Ferrari ile olmak üzere Fransa yarışlarında düzenli olarak yer aldı; Ferrari'nin ABD'deki ithalatçısı olacaktı.

Amerika Birleşik Devletleri'nde birkaç sezon yarışta başarılı bir şekilde yarışmış olan Briggs Cunningham, 1949'da Le Mans'a iki araba sokmak için parlak bir modifiyeci olan Bill Frick ile bir araya geldi. Frick, Ford şasisine tek üstten eksantrik mili Cadillac V8 motorları taktı. Bu "Fordillac'lar", teknik komisyon üyeleri tarafından incelendikten sonra, bu elementlerin karışımının "gerçek bir otomobil markasını temsil etmediğini" düşünen Automobile Club de l'Ouest (ACO) tarafından reddedildi.

Cesaretini kaybetmekten uzak olan Cunningham, ertesi yıl 1950 edisyonu için iki araba daha, ikisi de Cadillac ile geri dönmeyi planladı. İlki, Frank Burrell'in çift namlulu karbüratör, fren kampanaları için ek hava girişleri (arabanın ağırlığı nedeniyle çok fazla zarar gördü) ve ek bir tank taktığı, neredeyse orijinal olan bir Type 61 Coupé de Ville'di. Bu araba Miles ve Sam Collier kardeşler tarafından kullanılacaktı.

Ancak Cunningham, Phil Walters ile paylaştığı ikinci, oldukça modifiye edilmiş bir Cadillac'a giriyor. Gerçekten alışılmadık gövde yapısı, Briggs'in kendi fikri (uçaklara tutkuluydu), o zamanlar alışılmadık bir şey olan bir rüzgar tüneli kullanılarak Howard Weinman adlı havacılık mühendisi bir arkadaşının yardımıyla şekillendirildi. Ürün ilaçlama uçaklarından esinlenen geniş, alçak gövde yapısı, Le Mans gibi bir yarışta önemli olan mekanik bileşenlere hızlı erişim için kolayca çıkarılabilen alüminyum panellerden yapılmıştır.

Tasarım, La Sarthe pistine vardığında çok fazla spekülasyona yol açtı (takma adı "Le Monstre" veya "Canavar"). ACO görevlileri şasinin orijinal olmadığına ikna oldukları için incelemede sorun yaşayacaktı. Saatler süren analizlerden sonra, gövdeyi ve motoru (arttırılmış sıkıştırma, beş karbüratör ve 160/170 hp'ye sahip 5,4 litrelik V8) destekleyen boru şeklindeki bir yapıya rağmen bir tarafa kaydığını gördüler, "her şeyin" altında Cadillac Type 61 Coupé de Ville'in şasisi yatıyordu ve "Le Monstre"nin başlamasına izin verdiler.

Pratikte Briggs Cunningham'ın kumarı işe yaramış gibi görünüyordu; Les Hunaudieres düzlüğünde 209 km/s (130 mil/s) hıza ulaştı ve Fransız halkı tarafından esprili bir şekilde "Petit Pataud" ("Küçük Sakar") lakabıyla anılan devasa Cadillac Coupé'den 21 km/s (13 mil/s) daha hızlıydı.

Ancak bir olay Briggs'in araba macerasına son vermek üzereydi. ACO kalabalığını memnun etmek isteyen ortağı Walters, görünüşe göre sekreteri Raymond Acat'ı "Le Monstre"de bir tur atmaya götürdü ve Arnage'de küçük bir arabayla çarpıştılar. Ön taraf hasar gördü ve İngiliz alüminyum teknisyenleri gövdeyi onarmak için uçuruldu.

Böylece cumartesi günü saat 16:00'da beyaz ve lacivert renklerine boyanmış iki Cadillac hazır hale geldi.

Briggs Cunningham daha başlangıçta ilk sorunuyla karşı karşıyadır: pistte tam hızla koştuktan sonra kapının açılmadığını görür... Bu yarışın üçüncü edisyonundan, 1925'ten 1969'a kadar, başlangıçta sürücüler pistin bir tarafında, arabalar ise diğer tarafta, önlerinde dururdu. Bayrak düştüğünde dışarı koşar, arabalarına atlar ve yola koyulurlardı.

Sonunda, araba hareket ediyor, ancak ikinci turda Cunningham Mulsanne'de (yumuşak süspansiyon onu virajlarda dengesiz hale getiriyor) pist dışına çıkıyor ve sıkışıyor. Diskalifiye olmaktan kaçınmak için dışarıdan yardım almadan arabasını çıkarmayı başarmak zorunda kalıyor, diğer sürücülerin alışkın olduğu ve Miles Collier'in kendisinin önerdiği gibi arabada kürek olmamasına küfrediyor.

Yirmi dakika kaybettikten sonra, araç piste geri döndü ve 36. sıradan geri dönüşe başladı, ancak bu, başıboş bir köpeği önlemek için planlanmamış bir duruş ve şanzımandaki birkaç sarsıntı nedeniyle kesintiye uğradı. Pazar günü, manuel şanzımanın yalnızca üçüncü ve son vitesi (standart otomatik değiştirilmişti) çalıştı, ancak Cadillac V8 motorunun muazzam torku sayesinde, diğer Cadillac'ın sekiz kilometre gerisinde on birinci sırada bitirmeyi başardılar. Bu ilk girişimi diğerleri izledi, ancak bu başka bir hikaye.