Josh Rice powstrzymuje Pierce'a w niespodziance Eldora

ROSSBURG, Ohio — Czwartkowy wyścig wstępny do 31. ^edycji Dirt Late Model Dream został przełożony na piątkowy wieczór, ale warto było czekać, bo Josh Rice odniósł największe zwycięstwo w swojej karierze.

W pierwszym rzędzie znalazła się para kierowców, którzy chcieli swojego pierwszego triumfu w Eldorze: Carson Ferguson i Wil Herrington. Wyścig Fergusona trwał mniej niż pół okrążenia, ponieważ uderzył w ścianę na zakrętach 1 i 2, przewrócił się i został zmiażdżony przez Chrisa Simpsona.

Herrington wyskoczył na prowadzenie po restarcie, podczas gdy Max Blair, Tyler Erb i Bobby Pierce ścigali się na trzech szerokościach na prostej przeciwległej o pozycję drugiego. Erb wyszedł z tej walki na szczycie, ustawiając się w pozycji do pościgu za Herringtonem.

Pilot z Hawkinsville w stanie Georgia prowadził przez pierwsze dziewięć okrążeń, ale jeden błąd w zakręcie 4 wystarczył, aby Herrington wskoczył na bandę, a Erb objął prowadzenie. Zanim Herrington zdążył nabrać prędkości, Rice wyprzedził go na drugim miejscu i natychmiast skierował wzrok na Erba.

Dziesięć okrążeń później Erb miał towarzystwo, ponieważ Rice pędził dolnym pasem, aby dogonić aktualnego mistrza DIRTcar Summer Nationals. Rice nie był w stanie wykorzystać swojej pierwszej szansy na prowadzenie i zanim się zorientował, trzeci na mecie Bobby Pierce był już na jego tylnym zderzaku.

Walka o drugie miejsce nagle przerodziła się w walkę o zwycięstwo, gdy Erb przebił się przez strefę buforową i uderzył w ścianę w zakręcie 3, gdy do mety pozostało 20 okrążeń. Pierce wyprzedził Rice'a, obejmując prowadzenie w zakręcie 2, ale musiał się zatrzymać, by uniknąć dwóch samochodów okrążeniowych, otwierając drzwi dla Rice'a, który wykonał crossover.

W tym momencie rozpoczęła się jedna z najbardziej emocjonujących walk o prowadzenie w siedemdziesięcioletniej historii Eldora Speedway. Pierce powtórzył ten sam ruch na zakręcie 3 okrążenie później i tym razem udało mu się to utrzymać. Rice nie pozwolił jednak Pierce'owi zajść daleko, utrzymując przewagę poniżej sekundy, aż do odzyskania prowadzenia na dole w zakrętach 1 i 2 na 11 do końca.

Pierce natychmiast spróbował odzyskać prowadzenie w kolejnej serii zakrętów, ale nie zdołał wyprzedzić Rice'a sliderem i musiał się wycofać.

Para ostrzeżeń dla Hudsona O'Neala i Wila Herringtona wstrzymała akcję, ale perfekcyjny ostatni restart Rice'a pozwolił mu wypłynąć w kierunku głównej nagrody o wartości 30 000 $. Dziesięć perfekcyjnych okrążeń później jeden z najbardziej utalentowanych regionalnych kierowców wyścigowych w kraju został zwycięzcą w mekce wyścigów na szutrze.

„Myślałem, że Brownstown jest trudne do wygrania, ale tutaj jest cholernie niemożliwe do wygrania. Zwłaszcza jeśli chodzi o 32, wygrywa w każdy cholerny weekend” — powiedział Rice. „Ostatnio byliśmy tu dobrzy. Dobrze, że znów zrobiliśmy szybkie okrążenie, cieszę się, że przestało padać, bo prawdopodobnie nigdy nie wygrałbym tego układu. Zrobiliśmy tam szybkie okrążenie i nie byliśmy zbyt dobrzy, mimo że wiedzieliśmy, że będzie blisko. Szczerze mówiąc, nie wiedzieliśmy, czy będzie blisko, czy nie, ale zadziałało”.

Pierce pokonał Erba w wyścigu do flagi i zajął drugie miejsce, a w pierwszej piątce rywalizowali Nick Hoffman i Daulton Wilson.

Jonathan Davenport wygrał piątkowy wieczorny wyścig kwalifikacyjny.

Wykończenie:

Wyścig (50 okrążeń): 1. 11R – Josh Rice[5]; 2. 32 – Bobby Pierce[6]; 3. O1 – Tyler Erb[4]; 4. 9 – Nick Hoffman[16]; 5. 18D – Daulton Wilson[8]; 6. 17M – Dale McDowell[9]; 7. 111 – Max Blair[3]; 8. 10S – Garrett Smith[17]; 9. 40B – Kyle Bronson[22]; 10. 22 – Chris Ferguson[10]; 11. 10 – Joseph Joiner[11]; 12. 20 – Jimmy Owens[14]; 13. 20TC – Tristan Chamberlain[24]; 14. 101-Forrest Trent[25]; 15. 89-Mike Spatola[20]; 16. 11-Austin Smith[12]; 17. O9-Michael Leach[7]; 18. 4-Kale Green[13]; 19. 93L-Cory Lawler[19]; ​​20. 15K-Wil Herrington[1]; 21. 71-Hudson O'Neal[23]; 22. 99JR-Frank Heckenast Jr[26]; 23. 22X-Drake Troutman[21]; 24. 99-Devin Moran[15]; 25. 93-Carson Ferguson[2]; 26. 32S-Chris Simpson[18]