Zesdaagse Enduro 2025 in Bergamo: het programma en de gebruiksaanwijzing

Van 24 tot en met 29 augustus 2025 is Bergamo opnieuw de wereldhoofdstad van de enduro met de 99e editie van de Zesdaagse Enduro, het derde evenement in de regio Bergamo na die van 1968 en 1986. Het wordt de twaalfde keer in Italië: de eerste editie vond plaats in Merano in 1931, de laatste vier jaar in Rivanazzano, waar de twee nationale herenteams een zege behaalden. Meer dan 700 renners staan ​​aan de start , strijdend in een marathon die zowel het materiaal als de bemanning op de proef stelt op natuurlijke parcoursen, met strakke deadlines en meedogenloze klassementsproeven. De Zesdaagse, officieel ISDE (International Six Days of Enduro) genoemd, is het "World Team Championship" voor nationale teams: spectaculair voor liefhebbers, maar ook perfect voor wie gewoon nieuwsgierig is en op zoek is naar een buitengewone ervaring voor de laatste dagen van de zomervakantie. Het middelpunt van het evenement is het beursterrein van Bergamo, waar dagelijks de start- en finishlijnen plaatsvinden.

Het is de essentie van enduro: zes opeenvolgende dagen waarin de tijden van de klassementsproeven en eventuele straffen bij elkaar worden opgeteld. De belangrijkste trofeeën voor de nationale teams zijn te winnen: de World Trophy, de hoofdtitel waarvoor teams van vier rijders strijden; de Junior/Vaso, gereserveerd voor jonge rijders onder de 23 jaar in teams van drie rijders; en de Women's World Trophy , met drie deelnemers per land, plus de Club Team Award en de Manufacturer's Team Award. De motoren strijden in de E1/E2/E3-klasse, maar wat deze wedstrijd onderscheidt van andere wedstrijden is de filosofie, gebaseerd op autonomie, strikte regels, voertuigbeheer en de zes dagen durende race.

Bij enduro zijn de races gestructureerd rond lussen van transfers die de klassementsproeven met elkaar verbinden. Daar moeten de rijders alles geven, want het klassement is gebaseerd op de som van de tijden die in de etappes zijn geregistreerd. Tussen de ene klassementsproef en de volgende rijden de rijders met een vaste gemiddelde snelheid : het tempo wordt bepaald door de tijdcontroles (Co/Tc), waarbij elke deelnemer precies op de minuut moet arriveren; te vroeg of te laat arriveren levert strafpunten op , dus tijdmanagement is net zo tactisch als versnellen. Vergeleken met de individuele wereldkampioenschappen worden de races hier op twee soorten etappes gehouden: crosstests (open, afgezette parcoursen, spectaculair en gemakkelijk toegankelijk voor het publiek) en endurotests (in-line, op trails en muilezelpaden in het bos, technisch en schilderachtig, maar vaak te voet bereikbaar). Er zijn geen extreme tests met kunstmatige obstakels : de uitdaging draait om pure snelheid op het afgezette parcours en precisie op de natuurlijke, plus de coolness van het respecteren van het tijdschema en de controles.

De start is vroeg: om 7.30 uur verlaat de eerste renner de paddock op de beurs van Bergamo en begint aan de ronde. Om dit als toeschouwer te volgen, moet u de tijden van de "eerste renner" synchroniseren die op de kaarten (het volledige programma kan hier worden gedownload) van de drie ronden staan ​​aangegeven. Deze kaarten geven de tijd aan waarop de leider door elk aandachtspunt passeert (Specials en Tijdcontroles) en stellen u in staat uw verplaatsingen te plannen zonder de passages van de populairste renners te missen, die niet per se de sterkste zijn. De eerste renner keert rond 15.00 uur terug , wanneer het onderhoudsvenster van 15 minuten begint voordat de fiets naar het parc fermé wordt gebracht: alleen de renner kan aan zijn eigen fiets (inclusief banden) sleutelen. Het is een spannend en leerzaam moment dat u niet mag missen. De paddock/het dorp is het knooppunt waar de start- en finishlijnen, exposanten, openbare ruimtes en voorzieningen zich bevinden. Het is de ideale plek om de renners van dichtbij te zien en te fotograferen, vooral in de voor- en nafase. Het is echter niet het meest spectaculaire onderdeel qua rijden , wat je op de speciale stages ervaart. De paddockplattegrond helpt bij het begrijpen van toegangspunten, rijstroken en openbare ruimtes.

Het hart van de dag wordt afgewisseld met transfers en klassementsproeven. Tijdcontroles (TC's) zijn nuttig om de raceroutine (inklokken, persoonlijke brandstofvoorraad, mentale reset) van dichtbij te bekijken en, met enige tijd van tevoren, door te gaan naar de volgende klassementsproef. De klassementsproeven veranderen van ronde tot ronde van karakter . De eerste ronde wordt verreden tijdens de eerste twee dagen en slingert door Val Cavallina en Val Calepio, met enkele wijzigingen ten opzichte van het oorspronkelijke schema; de tweede, gepland voor dinsdag 26, doorkruist drie valleien, terwijl de derde "lus" de renners op 27 en 28 augustus naar Val Seriana brengt. De zesde en laatste dag vindt echter plaats op het circuit van Covo, ten zuiden van Bergamo . Voor wie maar een paar uur de tijd heeft, is het advies om een ​​klassementsproef in de buurt van Bergamo te kiezen (bijvoorbeeld Albino of Zandobbio), je vroeg te positioneren en de race zich aan je ogen te laten ontvouwen: met honderden renners volgen de etappes elkaar lang op en is er geen risico op stilstand. Als je de hele dag de tijd hebt, kun je afwisselen tussen een snelle klassementsproef en een meer technische , bijvoorbeeld door even te stoppen bij een tijdcontrole om te zien hoe renners en teams hun tijd beheren. De terugkeer van de eerste renners naar de paddock luidt het meest "leerzame" deel van de Zesdaagse in: 15 minuten onderhoud, waarbij alleen de renner de motor mag aanraken, onder "Parc Fermé"-omstandigheden. Hier komen snelheid en techniek aan bod: controles, spannen, kleine reparaties en natuurlijk het aanbrengen van banden en mousse aan het einde van elke dag, altijd zelfstandig. Voor wie van techniek houdt, zeggen deze 15 minuten veel over de voorbereiding en de kalmte van de toprenners. Ten slotte bereikt de week zijn hoogtepunt met de Final Cross Test op vrijdag in Covo "Mx": een "motorcross-stijl" format, met startopstellingen, heats per categorie en prijsuitreikingen op het circuit . De ideale oplossing voor wie maar één middag beschikbaar heeft: maximale concentratie en een duidelijke en gemakkelijk te interpreteren racevolgorde.

De nationale teams (World Trophy, Junior/Vase en Dames) starten altijd als eerste, gevolgd door de clubs en de individuele deelnemers. Op de eerste dag, zondag 24, wordt de volgorde bepaald door de toegekende startnummers . Van de tweede tot en met de vijfde dag volgt de volgorde de voorlopige rangschikking van de vorige dag (zodat het spektakel toeneemt naarmate de waarden toenemen ). Voor de "finale test" op vrijdag 29 wordt de volgorde voor elke categorie omgedraaid, gebaseerd op de rangschikking na de vijfde dag, met als doel de laatste etappes na zes dagen competitie nog meer adrenaline te geven. Met meer dan 700 deelnemers duren de races in elke speciale etappe lang : zelfs met weinig tijd kun je, als je een goede positie vindt, urenlang non-stop actie beleven.

De eerste twee dagen doorkruisen Val Cavallina en Val Calepio, waar de deelnemers de wijngaarden en heuvels kunnen proeven. De klassementsproeven vinden plaats in Palosco (crossproef), Gandosso (natuurlijk terrein met tegenhellingen) en Zandobbio (snelle cross-/enduroproef), met tijdcontroles in Calcinate, Foresto Sparso en Casazza. Snelle "tapes" en eerste "pace"-proeven : ideaal om lijnen en rijprecisie te vergelijken. Dinsdag, de derde dag van de race, is er de "Loop 2" 3 Valli (Seriana/Scalve/Alta Val Seriana). Het spektakel begint en eindigt in Albino (waar de lus begint en eindigt) en gaat verder in Scalvina en Piario, waar het terrein bedekt is met weiden, losse ondergrond en rotsen ; de klassementsproeven van Plarina en Cavalli testen daarentegen de gladheid en grip. Tijdcontroles zijn gepland in Ponte Nossa, Clusone en Albino. Dag 4 en 5, woensdag en donderdag, doorkruisen Val Seriana. De dagen beginnen en eindigen in Albino, waar de special twee keer wordt verreden , gevolgd door de Scalvina- en Piario-specials, gevolgd door de belangrijke reeks van Val di Tede, Bossico en Plarina. Dit is het moment waarop de ranglijst wordt verstevigd en de rijders de grootste risico's nemen om seconden af ​​te snoepen. Op de zesde dag, vrijdag de 29e, vindt de grote finale plaats in Covo, met Covo Mx als eindpunt, ongeveer 30 km van de paddock: er zijn heats per categorie op het motorcrosscircuit, met prijsuitreikingen op de baan en een stadionachtige sfeer. Als je maar een halve dag beschikbaar hebt, is dit de meest geconcentreerde en leuke optie.

Andrea Verona (#163) is het baken van de "blauwe trui" en komt naar Bergamo om hoog te mikken, zowel in het team- als in het individuele klassement. Met hem zijn er in de Italiaanse World Trophy drie belangrijke namen: Samuele Bernardini (#160), Morgan Lesiardo (#162) en Manolo Morettini (#161), een combinatie van ervaring, pure snelheid en solide prestaties op de lange afstand . In de Junior/Vaso-categorie is Kevin Cristino (#166) de referentie, met Alberto Elgari (#164) en Manuel Verzeroli (#165). Bij de vrouwen moet je echter Francesca Nocera (#310) in de gaten houden, een leider met karakter, die samenwerkt met Sara Traini (#311) en Asia Volpi (#312). Wat betreft het hoofdstuk met internationale grote namen, blijft de Spanjaard Josep Garcia (#33) de te kloppen man voor het algemeen klassement. Voor de teamrace moet je de diepte van Frankrijk en Zweden in de gaten houden, evenals de evergreens Australië en de VS, met topnamen als Daniel Milner (#40) en Josh Strang (#42). Maar er zijn ook kampioenen die het vermelden waard zijn en die in het verleden de blauwe trui hebben gedragen en zeker in staat zullen zijn om hun stempel te drukken, zoals Thomas Oldrati (#449), Matteo Pavoni (#702) en de onvermoeibare Alex Salvini (#858), die in 2007 de Zesdaagse in Chili won.

In het WK voor teams tellen de resultaten van iedereen: de belangrijkste bepalende factor in het klassement is hoeveel renners het team over de finish weet te brengen ; pas daarna telt de totale tijd. Vertaald betekent dit dat als één renner ernstige problemen krijgt of uitvalt, het team zakt in de pikorde en feitelijk uitgesloten is van de titelstrijd. Daarom sluiten de nationale teams op de zwaarste dagen het peloton en beheren ze risico's en mechanieken om met vier (of drie, voor junioren/vrouwen) renners de laatste racedag te bereiken .

Toeschouwers kunnen kiezen uit verschillende strategieën. Als je meerdere dagen beschikbaar hebt, is het de moeite waard om een ​​"technische tour" te plannen. Maandag en dinsdag (Rondje 1) om de hiërarchie en lijnen op "fettucciati" te begrijpen; woensdag (3 Valli) om het tempo op natuurlijke ondergrond te beheersen; donderdag en vrijdag (Val Seriana) waar je wint of verliest (Val di Tede/Bossico/Plarina zijn perfect om grip te houden en de baan schoon te maken). Elke middag keer je terug naar de beurs voor een kwartier "doe-het-zelf" onderhoud , een les in mechanica toegepast op de race. Als je echter maar een paar uur hebt, kun je het beste een klassementsproef in de buurt van Bergamo kiezen (zoals Albino of Zandobbio), je vroeg positioneren en de etappes zonder downtime laten verlopen. Je kunt je ook concentreren op de laatste proef in Covo: maximale concentratie en een zeer duidelijke racevolgorde.

Buiten de speciale etappes is Bergamo Alta een absolute must: een tocht langs de Venetiaanse stadsmuren, die op de UNESCO-werelderfgoedlijst staan, Porta San Giacomo, Piazza Vecchia, de basiliek van Santa Maria Maggiore en de Cappella Colleoni, die ook per kabelbaan bereikbaar zijn. Voor wie de race tussen dag 3 en 5 in de omgeving van Piario volgt, is een bezoek aan Gromo een must . Dit middeleeuwse dorp, geklasseerd als een van de "Mooiste Dorpen van Italië", ligt op minder dan 10 km van de speciale etappe: het past perfect in het wedstrijdprogramma. Voor een "actieve" pauze loopt het fietspad van Val Seriana langs de rivier de Serio. Het is een rustige manier om zonder motor (of met een e-bike) tussen de dorpen op het circuit te reizen , zonder het verkeer dat zich tijdens de warmste uren ongetwijfeld zal vormen. Wat betreft smaken, bieden de Orobic-valleien casoncelli alla bergamasca (ravioli van vlees, bedekt met boter, salie en pancetta), scarpinòcc di Parre (vergelijkbaar met casoncelli, maar gevuld met mager vlees) en polenta taragna met kazen uit de vallei. En om je dag in de bovenstad af te sluiten, mag je een bezoek aan La Marianna niet missen: stracciatella-ijs werd hier in 1961 geboren en is nu een kenmerkende smaak in Bergamo.