Cupra Tindaya, het 'dierlijke' concept dat de grens tussen fysiek en digitaal wil doorbreken

Cupra is momenteel een van de sterkste merken binnen de Volkswagen Groep. Op de autosalon van München onthulde het merk de Tindaya-conceptauto, die de nabije toekomst belichaamt.

Een grappige naam die verband houdt met een traditie bij Seat, maar ook bij Cupra, om hun modellen te vernoemen naar een stad of plaats die aan Spanje doet denken. En Monte Tindaya is inderdaad een vulkanische berg op de Canarische Eilanden, op het eiland Fuerteventura. En waarom niet voor een toekomstig Cupra-productiemodel, naar de nieuwste Tavascan, Terramar en andere Formentors?

In dit Tindaya-concept is de connectie te vinden in de gebruikte kleuren. Ze doen denken aan de Atlantische Oceaan, met een lichtblauwgrijs aan de voorkant, en meer koperkleurige reflecties aan de achterkant, die het rotsachtige uiterlijk van de berg weergeven.

Koperkleurige accenten maken deel uit van Cupra's DNA en zijn ook terug te vinden in de gigantische 23-inch velgen. Deze massieve wielen passen perfect bij het 4,72 meter lange silhouet van de "super SUV coupé". De auto vertoont prachtige proporties met zijn lange motorkap en lijnen die zijn dynamische uitstraling versterken.

Lijnen die dit concept ook een zeer "dierlijke" uitstraling geven. Duidelijke vouwen die leiden naar uitgesproken achterste schouders, onthullen het gebruik van vlasvezel op de vleugels, een "milieuvriendelijke" vervanging voor koolstofvezel. Het glazen dak heeft zelfs een centrale ruggengraat om dit mechanische skelet te voltooien.

Een te temmen dier voor de bestuurder die al gefascineerd zal zijn door het uiterlijk: de voorkant herbergt namelijk een zwart masker onder de lichten, dat in werkelijkheid een scherm is om animaties op te tonen bij het opstarten en dat ook kan spelen met projecties op verschillende oppervlakken.

Genoeg om zelfs de grens tussen de fysieke en de digitale wereld te vervagen: een zeer geslaagde animatie laat ons zien hoe het licht van de koplampen van de projectoren op het scherm valt en in een wolk verdwijnt: het beest is in slaap gevallen en wacht alleen nog maar om wakker te worden.

De elektrische, draaiende deuren maken het gemakkelijk om het futuristische interieur te bewonderen. De stoelen lijken te zweven, ondersteund door de middenconsole, die een verbinding vormt tussen de voor- en achterkant van de cabine en als een tweede ruggengraat fungeert na het dak. Tegenover de bestuurder hangt een videogame-achtige sfeer met een stuurwiel in de vorm van een juk en een enorm instrumentenpaneel.

Een interieur dat ook inspeelt op een zeer organisch aspect door verschillende materialen te benadrukken en de bedieningselementen en knoppen tot een minimum te beperken. De bedieningsknop om de rijmodus te wijzigen, heeft de originele vorm van een glazen prisma, genaamd "The Jewel". Door op een van de drie randen te drukken, ga je van een zeer zen-achtige omgeving naar dynamische animaties met ook extra meldingsdisplays onderaan de voorruit. Een terugkeer naar een ultraverbonden wereld die contrasteert met de wens die we misschien hebben om tijdens het rijden in de "vliegtuigmodus" te blijven.

Dit concept, hoe futuristisch het ook mag zijn, weet toch verschillende boodschappen over te brengen. Over de toekomstige evolutie van de Cupra-stijl natuurlijk, maar ook over de wens om bepaalde principes met betrekking tot interieurarchitectuur te handhaven. Het breekt nu al met de wildgroei aan boordschermen en bereidt zich voor op een toekomst waarin rijplezier werkelijkheid kan blijven... tussen twee min of meer autonome rijmodi.

Interessant genoeg vermijdt dit concept, in een periode waarin de 100% elektrische doelstelling in Europa voor 2035 volop ter discussie staat , de discussie over motorisering. Het is natuurlijk moeilijk voor te stellen dat het nul-emissie negeert, vooral gezien de uitgesproken wens van de Volkswagen-groep, en dus ook van Cupra, om dit in de komende jaren te democratiseren. De deur blijft openstaan ​​en dan is het tijd om te bespreken wat de Tindaya zal aandrijven. Maar in eerste instantie stelt deze impasse ons ook in staat om dieper in te gaan op andere aspecten die snel veranderen in de auto-industrie.