Fernando Alonso'nun 2005 şampiyonluğunun üzerinden 20 yıl geçti: İlk ve son F1 şampiyonlukları arasındaki en uzun farklar

Fernando Alonso, 2026 F1 sezonunun Formula 1'deki son sezonu olabileceğini ima etti ancak gelecek sezon Aston Martin'in istediği kadar rekabetçi olmaması durumunda kariyerine devam edebileceğini söyledi.

25 Eylül, İspanyol pilotun Interlagos'ta podyuma çıkarak Formula 1'in en genç Dünya Şampiyonu olmasının üzerinden 20 yıl geçti. Gelecek sezon zorlu bir üçüncü şampiyonluk elde ederse, bu, bir pilotun ilk ve son şampiyonluğu arasındaki en uzun fark olacak.

Fernando Alonso F1 geleceği hakkında neler söyledi?

İki kez Dünya Şampiyonu olan sporcu, geleceği hakkında yakın zamanda bir güncelleme yaptı ve kararını gelecek sezona ertelerken, spordaki büyük düzenleme sıfırlamasının ardından takımın rekabet gücünü göz önünde bulunduruyor.

Alonso, Aston Martin'in resmi internet sitesine yaptığı açıklamada emeklilik planlarıyla ilgili olarak, "Bunu düşündüm," dedi ve ekledi: "Ancak kararı gelecek yıla bırakacağım. Ayrıca takımın o anki durumunu ve benden neye ihtiyaç duyduklarını da göreceğim.

"Eğer her şey yolunda giderse, durmak için çok iyi bir zaman olduğunu düşünüyorum çünkü uzun yıllardır rekabetçi bir arabanın ve rekabetçi bir yarışın peşindeyim ve eğer bunu başarabilirsem, kariyerimi sonlandırmanın çok iyi bir yolu olduğunu düşünüyorum.

Bir süre durakladıktan sonra ekledi: "Diyelim ki rekabetçiysek, bırakma ihtimalim daha yüksek. Rekabetçi değilsek, tekrar denemeden vazgeçmek çok zor olur."

Formula 1'in tarihi bize bir şey gösterdiyse, o da pilotların ve takımların Dünya Şampiyonluklarını kümeler halinde veya kısa süreli patlamalarla kazanma eğiliminde olduklarıdır; uzun süreli hakimiyet dönemlerini sürdürmenin zor olduğu kanıtlanmıştır.

Alonso (2005 ve 2006), Mika Hakkinen (1998 ve 1999), Sebastian Vettel (2010-2013) ve Max Verstappen (2021-24*) gibi üst üste birden fazla Dünya Şampiyonu şampiyonluğu kazanan isimler olduğu gibi, Emerson Fittipaldi (üç sezonda iki şampiyonluk) ve Ayrton Senna (dört sezonda üç şampiyonluk) gibi şampiyonluklarını birbirine yakın kazananlar da var.

Ancak aşağıda göreceğimiz gibi, bazıları unvan sayılarına ulaşmak için daha uzun süre beklemek zorunda kaldılar.

F1 tarihindeki ilk ve son Dünya Şampiyonası arasındaki en büyük farklar 1: Lewis Hamilton – 12 yıl*

• İlk unvan: 2008
• En son başlık: 2020*
• Genel Sürücüler Şampiyonası: 7 (2008, 2014-15, 2017-20)
• Şampiyonluk kazanan takımlar: McLaren (2008), Mercedes (2014-15, 2017-20)
• Toplam yarış galibiyeti: 105*

Lewis Hamilton, Sürücüler Şampiyonası'nda yedi şampiyonlukla elde ettiği rekora bir yenisini daha eklemek için gelecekte de takımın ön saflarında yer almayı umuyor.

2008 yılında McLaren ile ilk şampiyonluğunu Interlagos'ta yağmurlu bir havada son virajda Timo Glock'u geçerek kazanan Hamilton, 2013'te Mercedes'e transfer olmadan önce kendi standartlarına göre zorlu birkaç yıl geçirmişti.

2013 sezonundaki tek zaferin ardından Mercedes, 2014'te sporun kural değişikliklerinden yararlanarak Formula 1'de baskın güç haline geldi ve Hamilton, takım arkadaşı Nico Rosberg ile mücadele ederek 2014 ve 2015 şampiyonluklarını kazandı.

Rosberg, 2016 Dünya Şampiyonası'nı kazandıktan sonra hemen emekliye ayrıldı ve 2017'de şasi değişiklikleri yapan Hamilton, Ferrari ve diğerlerinin meydan okumalarını savuşturarak üst üste dört şampiyonluk daha kazandı ve 2020'de her şeyi fetheden W11 ile şampiyonluğu taçlandırdı.

2021 şampiyonluğunu Abu Dabi'de tartışmalı koşullar altında Max Verstappen'e kaptıran Britanyalı pilotun gelecekte kazanacağı her Dünya Şampiyonluğu, 2025 şampiyonluğunun zaten ulaşılamaz olduğu göz önüne alındığında en az 18 yıllık bir sıçrama anlamına gelecek.

2: Michael Schumacher – 10 yıl

• İlk unvan: 1994
• Son başlık: 2004
• Genel Sürücüler Şampiyonası: 7 (1994-95, 2000-04)
• Şampiyonluk kazanan takımlar: Benetton (1994-95), Ferrari (2000-04)
• Toplam yarış galibiyeti: 91

Aslında Hamilton ve Michael Schumacher, yedi Dünya Şampiyonluğu kazanıp yedi sezonda bu listeye girebilirlerdi ancak Alman pilot yedi zaferini on sezonda elde etti.

Benetton ile kazanılan üst üste şampiyonlukların ardından Ferrari'ye geçiş yapıldı ve Scuderia'nın daha durgun yıllarında istikrarlı bir şekilde uyumlu bir takım oluşturuldu; bu da 2000 yılına gelindiğinde şampiyonluklarla dolu bir hanedanın başlangıcı oldu.

Formula 1 tarihinde üst üste beş Dünya Şampiyonası kazanan tek pilot olan Schumacher, Ferrari'nin en baskın olduğu dönemde tartışmasız bir numaralı pilot statüsüne sahipti. Schumacher, 2002'de her yarışı podyumda tamamlayarak mevcut puanların %84,7'sini aldı.

2003 sezonu çok daha zorlu geçti, ardından Ferrari F2004 ile piste bir başka dünya rekortmeni daha çıkardı ve Schumacher, son şampiyonluk sezonunu 18 yarışta 13 galibiyetle tamamladı.

2005 yılında Scuderia'da kural değişikliği nedeniyle tacını Alonso'ya kaptıran İspanyol pilot, 2006 yılındaki çekişmeli sezonda onun en yakın rakibi oldu.

Formula 1'in tarihi hakkında daha fazla bilgi

👉 F1 Dünya Şampiyonları pistte on bir kez kırmızı sis gördü

👉 Şimdi neredeler? Formula 1 tarihinin en genç 10 yarış lideri

3: Niki Lauda – 9 yıl

• İlk şampiyonluk: 1975
• Son ünvan: 1984
• Genel Sürücüler Şampiyonası: 3 (1975, 1977, 1984)
• Şampiyonluk kazanan takımlar: Ferrari (1975, 1977), McLaren (1984)
• Toplam yarış galibiyeti: 25

Niki Lauda, ​​1975 yılında ilk şampiyonluğunu kazandığında 11 yıl aradan sonra Ferrari'nin ilk Dünya Şampiyonu olmuştu ve bir yıl sonra Nürburgring'de korkunç bir kazadan sağ kurtulduktan sonra, yarışmaya başlaması bile başlı başına bir mucizeydi.

1976 Japonya Grand Prix'sinde ıslak zeminde güvenlik gerekçesiyle yarıştan çekilen Avusturyalı pilot, 1976 şampiyonluğunu James Hunt'ın bir puan gerisinde elde etti; ancak ertesi yılki istikrarlı performansı sayesinde Avusturyalı pilot 1977'de Dünya Şampiyonu oldu.

O yıl iki galibiyet aldı ama elde ettiği 10 podyum, ona birden fazla Dünya Şampiyonu olmak için ihtiyaç duyduğu puanları kazandırdı.

1979'da ilk kez Formula 1'den emekli olan pilot, iki sezonluk aradan sonra 1982'de McLaren ile geri döndü.

Dönüşünün ardından ilk iki yıl şampiyonluk mücadelesinde yer alamadı, bu süre zarfında güvenilmezliği nedeniyle 15 kez yarış dışı kaldı ve McLaren, Ford motorlarından Porsche motorlarına geçti.

1984'te hızlı bir takım arkadaşıyla yarışan Lauda ve Alain Prost, 16 yarışın 12'sini kazanarak zafer için mücadele ederek sezona damga vurdular.

Üçüncü ve son şampiyonluğunu genç meslektaşından sadece yarım puan farkla Avusturyalı kazanacak, ancak sonraki yıllarda McLaren'in başına Fransız geçecekti...

4: Alain Prost – 8 yıl

• İlk unvan: 1985
• Son ünvan: 1993
• Genel Sürücüler Şampiyonası: 4 (1985-86, 1989, 1993)
• Şampiyonluk kazanan takımlar: McLaren (1985-86, 1989), Williams (1993)
• Toplam yarış galibiyeti: 51

Alain Prost'un 1985'te bitiş çizgisini geçtiği tek sefer hariç, tüm yarışlarda podyuma çıktı. Çıkamadığı tek seferde ise dördüncü oldu.

Bu amansız istikrar bir sonraki yıla da yansıdı ve Fransız pilot, üst üste ikinci kez Sürücüler şampiyonluğunu kazanacak kadar puan toplayarak podyumda düzenli olarak yer aldı.

McLaren'da Ayrton Senna ile girdiği rekabet, tarihe geçecek cinstendi ve Brezilyalı pilot 1988'de zafere ulaştı (Prost sezon boyunca daha fazla puan almasına rağmen), 1989'da Suzuka'da yaşanan tartışmalı bir çarpışma sonucu Senna piste yanlış bir şekilde geri döndüğü için diskalifiye edildi ve Prost, mücadeleleri kızıştığında üçüncü şampiyonluğu kazandı.

1989'daki şampiyonluk mücadelesinin tersi bir durum, bir yıl sonra Suzuka'da yaşandı; artık Ferrari'de olan Prost, ilk virajda bir kazaya karıştı ve her iki pilotu da yarış dışı kaldı. Senna ise bu süreçte ikinci şampiyonluğunu kazandı.

1991'in sonunda emekliye ayrılan Prost, Nigel Mansell ile 1992'de elde ettiği zaferin ardından 1993'te Williams ile Formula 1'e geri dönmeyi düşündü.

İlk dokuz yarışta aldığı yedi galibiyet, Prost'a 1993'ün sonunda dördüncü ve son şampiyonluğu kazanmak için ihtiyaç duyduğu avantajı sağlamaya yetti ve bu zaferle parlak kariyerine son verdi.

5: Jack Brabham – 7 yıl

• İlk unvan: 1959
• Son ünvan: 1966
• Genel Sürücüler Şampiyonası: 3 (1959-60, 1966)
• Şampiyonluk kazanan takımlar: Cooper (1959-60), Brabham (1966)
• Toplam yarış galibiyeti: 14

Jack Brabham, Cooper ile kurduğu güçlü ortaklık sonucunda 1959 ve 1960 yıllarında üst üste şampiyonluklar kazandı; 1960 sezonunda aynı yıl hem Formula 1 hem de Formula 2 şampiyonluğunu kazanarak nadir görülen bir başarıya imza attı.

Brabham, 1961'de Cooper'da bir yıl daha geçirdikten sonra kendi takımını Formula 1'e getirme yolunda büyük bir adım attı ve bu takım, bundan sonraki yıllarda da sporda varlığını sürdürdü.

Brabham ise Jim Clark ve Team Lotus'un hakimiyetinin yanı sıra John Surtees ve Ferrari ikilisiyle mücadele etmek zorundaydı. Avustralyalı pilot, kendi aracıyla düzenli olarak puan toplasa da ilk podyumunu 1963'te kazanmıştı.

Brabham, 1966 sezonunda kendi takımıyla zafere ulaşana kadar, F1'in üç litrelik motorlara ve Ron Tauranac tasarımı BT19 şasisine geri dönmesiyle Climax'tan Repco'ya geçiş yaptı ve bu da ona üst üste dört galibiyet ve Meksika'da bir podyum daha getirdi; bu da onun üçüncü Dünya Şampiyonası'nı rahatça kazanması için fazlasıyla yeterliydi.

Bugüne kadar, 40. yaş gününden sonra Pilotlar Şampiyonası'nı kazanan en son sürücü oldu ve kendi adını taşıyan bir araçla Dünya Şampiyonası kazanan tek sürücü oldu.

=6: Juan Manuel Fangio – 6 yıl

• İlk unvan: 1951
• Son ünvan: 1957
• Genel Sürücüler Şampiyonluğu: 5 (1951, 1954-57)
• Şampiyonluk kazanan takımlar: Alfa Romeo (1951), Maserati (1954, 1957), Daimler Benz [Mercedes] (1954-55), Ferrari (1956)
• Toplam yarış galibiyeti: 24

Juan Manuel Fangio'nun bu listede yer almasıyla ilgili bir uyarıda bulunmak gerekiyor; çünkü o, Formula 1'de geçirdiği sadece yedi sezonda kazandığı beş Dünya Şampiyonluğunun tamamını kazandı.

Arjantinli efsane, mümkün olan en iyi makineye sahip olmak için takımlar arasında geçiş yapmaktan çekinmedi, hatta 1954'te Mercedes'e geçmeden önce bir Maserati ile yarıştı ve başarıya ulaşma şansını artırdı ve bunu da başardı.

1950'de Nino Farina'nın ardından katıldığı ilk dünya şampiyonasında ikinci olan pilot, ertesi yıl Alfa Romeo ile üç birincilik ve iki ikincilikle ilk dünya şampiyonluğunu kazandı.

Güney Amerika'da Ferrari ile birçok yarışı domine ettiği Formula 1'den bir yıl uzak kalan Fangio, Maserati ile Formula 1'e geri döndü.

Bir diğer ikincilik ise 1954'te Maserati ile elde edilen galibiyetle geldi. Ancak Mercedes, sezonun ortasında piste W196'sını çıkardığında Fangio Alman markasına geçti ve ikinci Dünya Şampiyonluğunu elde etti. Hemen ardından Mercedes ile birlikte hakimiyet kurduğu üçüncülüğü elde etti.

Değişiklikler ve daha fazla şampiyonluk, ilk olarak 1956'da Ferrari ile gerçekleşti ve 1957'nin sonunda Maserati ile şampiyonluk sayısını bir kez daha tamamladı.

Son Dünya Şampiyonası'nı kazandığında 46 yaşında olan pilot, Sürücüler Şampiyonluğu'nu kazanan en yaşlı pilot olmaya devam ediyor.

=6: Graham Hill – 6 yıl

• İlk unvan: 1962
• Son ünvan: 1968
• Genel Sürücüler Şampiyonası: 2 (1962, 1968)
• Şampiyonluk kazanan takımlar: BRM (1962), Team Lotus (1968)
• Toplam yarış galibiyeti: 14

Prenslik sokaklarında elde ettiği beş inanılmaz zafer nedeniyle 'Bay Monako' olarak anılan Graham Hill, Formula 1 kariyerinde büyük başarılara imza atması için biraz zaman gerekti.

Team Lotus ve BRM'deki ilk dönemlerinde güvenilmezliklerle boğuşan Hill'in BRM'deki 1962 sezonu, sürücü ve takım için her şeyin yoluna girdiği ve ilk Dünya Şampiyonası'na giden yolda dört yarış kazandığı bir sezondu.

Diğer kategorilerde başarılı olmasına rağmen (Monaco Grand Prix, Le Mans 24 Saat ve Indianapolis 500'de Üçlü Taç'ı kazanan ilk ve tek sürücü olmasına rağmen) bir başka Formula 1 şampiyonluğu için zaman kazanmak zorundaydı.

Sonraki üç sezonda ikinci olan Hill, BRM'de rekabet gücünü giderek kaybettikten sonra Lotus'a geri döndü ve ikinci tacı aradı.

Hill, 1968'de Lotus 49 ile takım kurduğunda, ilk şampiyonluğundan altı yıl sonra Dünya Şampiyonası zaferine ulaştı; İspanya, Monako (elbette) ve Meksika'da galibiyetler elde etti ve sonunda iki kez Dünya Şampiyonu oldu.

Sonraki yazı: Modern F1 tarihindeki en büyük farklar, Verstappen için imkansız bir görev olduğunu gösteriyor