David Murray, Rangers satışındaki felaketten dolayı özür diledi

Rangers'ın eski sahibi Sir David Murray, kulübün 10 yıldan fazla bir süre önce yaşadığı mali felaketteki rolü nedeniyle taraftarlardan özür diledi.

Ibrox takımını 1 sterline iş adamı Craig Whyte'a satan Sir David, kulübün 2001-2010 yılları arasında oyunculara ve personele vergisiz 47 milyon sterlin kredi verdiği dönemde Ibrox'a başkanlık ediyordu.

Bay Whyte'ın sahipliğinde Rangers işletmesi, satıştan bir yıl sonra, 2012 yılında tasfiyeye girdi.

Sir David, otobiyografisi Mettle'ın yayınlanması dolayısıyla BBC'ye verdiği kapsamlı röportajda, kararlarından pişman olduğunu ve taraftarlardan ve kulüp çalışanlarından özür dilediğini söyledi.

"Elbette özür dilerdim," dedi. "Ben bir şirketi yönetip saklanan insanlardan değilim.

"Korkunç bir andı ve tüm personelden özür diliyorum, iyi insanlardı ve birçoğunu bugün bile tanıyorum.

"Geriye dönüp baktıklarında, gerçeklere baktıklarında beni çok zor bir duruma soktuklarını düşünmelerini umuyorum."

'Büyük vergi davası' olarak bilinen dava, kulübün Çalışan Yarar Fonları'nı (EBT) kullanmasına odaklanıyordu.

Diğer kulüpler tarafından da kullanılan EBT'ler sayesinde Rangers, 2001-2010 yılları arasında oyunculara, menajerlere ve yöneticilere vergisiz kredi olarak 47 milyon sterlin ödeyebildi.

HMRC, ödemelerin kazanç olduğunu ve vergiye tabi olması gerektiğini savundu.

2012 ve 2014 yıllarında iki mahkeme daha önce Rangers lehine karar vermiş ancak Yüksek Mahkeme, 2015 yılında yaptığı itirazın ardından HMRC lehine karar vermişti.

Dava, Rangers'ın mali çöküş yaşadığı bir dönemde ortaya çıktı.

Yıllar sonra Bay Whyte, kulübü dolandırıcılık yoluyla devralmak suçundan yargılandı ve aklandı.

Mahkemede, Rangers'ı devralma işleminin, Sir David'in ofisindeki masanın üzerine bir sterlinlik madeni paranın atılmasıyla mühürlendiği duyuldu.

O dönemde Bay Whyte, 18 milyon sterlinlik banka borcunu ve oyuncular için 5 milyon sterlinlik borcu ödemeyi içeren yükümlülükler üstlenmeyi kabul etmişti.

Sir David, Whyte hakkında gerekli özeni göstermediği iddialarını reddederek, "Önüme gelen gerçeklere dayanarak hareket ettim." dedi.

Milyoner futbolcuların daha az vergi ödemesi için NHS ve diğer kamu hizmetlerinin fonlarından mahrum bırakılmasının ahlaki olarak kabul edilebilir olup olmadığı sorulduğunda Sir David, "Onlar yasadışı hiçbir şey yapmadılar." cevabını verdi.

"Futbolculara çok fazla para ödeniyor. Sadece Rangers'ta değil, her yerde," diye devam etti ve ekledi: "Bu kaçınma. İnsanlar bunu yapıyor."

Sir David, Rangers'ın bu dönemde kazandığı kupaların vergi düzenlemeleri yüzünden lekelendiğini reddetti ve ayrıca bu düzenin başarı satın almak veya finansal doping yapmak anlamına geldiğini de reddetti.

"Hayır," diye yanıtladı ve ekledi: "Sonunda bunun yasadışı bir vergi planı olmadığı kanıtlandı."

Sir David, 23 yaşındayken Murray International Metals Limited şirketini kurarak çelik sektöründe adını duyurdu.

1988 yılında Rangers'ı 6 milyon sterline satın aldı ve kulübün 15 lig şampiyonluğu ve 20 yerel kupa kazanmasına tanık oldu.

O ve teknik direktör Graeme Souness, 1989'da İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana kulübün ilk yüksek profilli Katolik oyuncusunu, daha önce Celtic'te oynayan Mo Johnston'ı kadroya kattılar.

Sir David, kitabında "şiddetli öfke" olarak nitelediği Glasgow'daki mezhep gerginliğini dile getirerek, Ibrox'ta mezhep şarkılarının söylenmeye devam edilmesinin kabul edilemez olduğunu söyledi.

"Toplumda buna yer yok," dedi. "Bunun doğru olduğunu düşünmüyorum ve bunu söyledim ve bunu söyleyerek Rangers taraftarlarının desteğinin bir kısmını kaybettim."

İş adamı ayrıca, İskoç hükümetinin Lanarkshire'daki iki çelik işleme tesisinin iş adamı Sanjeev Gupta'ya satışındaki rolünün araştırılması çağrısında bulundu.

Satış, İskoç hükümetinin 7 milyon sterlinlik destek paketiyle desteklendi.

Sir David, bakanların, rakip şirketin satın alma teklifini, devlet yardımı kurallarıyla potansiyel olarak uyumsuz olduğu gerekçesiyle reddettiğini iddia etti ve Bay Gupta'nın o zamandan bu yana Liberty Steel'i yönetme biçimini eleştirdi.

İskoç hükümeti, işlemi desteklemek için "hızlıca hareket ettiğini" belirterek şunları kaydetti: "Bu müdahale Dalzell'de 100'den fazla işin sürdürülmesini ve İskoçya'daki çelik üretim kapasitesinin korunmasını sağladı."

Sir David, İskoç ve İngiltere hükümetlerinin endüstriyel politikalarını da eleştirerek, "İngiltere'nin savunması için çelik levha üretme kapasitesine sahip olmaması gülünçtür" dedi.

Sir David, kitabının başka bir yerinde, metal işini kurduktan bir yıl sonra, 24 yaşındayken bacaklarının kesilmesine yol açan 1976'daki araba kazasını ayrıntılı olarak anlatıyor.

Fiberglas Lotus marka arabasıyla ragbi maçından eve dönerken lastiği patladı ve yoldan çıkarak bir ağaca çarptı.

Sir David, hastaneye kaldırılıp hayat kurtarıcı bir ameliyata alınmadan önce, diğer ragbi oyuncularının kendisine nasıl yardım etmek için durduklarını, kravatlarını turnike olarak kullandıklarını anlattı.

"Hiçbirimiz ne kadar güçlü olduğumuzu, ne kadar güçlü olduğumuzu öğrenene kadar bilemeyiz" dedi.

"Birkaç aylık küçük bir oğlum ve iki yaşında bir oğlum vardı. Genç bir karım vardı. Babam yeni vefat etmişti. Sadece bir yöne gidebilirdim. Başarısız olamazdım. Bir sorumluluğum var," diye ekledi.

Otobiyografinin bir diğer bölümü ise Sir David'in yakın dostu olan Sir Sean Connery'ye ayrılmıştır.

Kitapta, 13 Mart 1996'da İskoçya'nın Dunblane kasabasında 16 çocuğun ve öğretmenlerinin öldürülmesinin ardından ikilinin buraya nasıl gittiği anlatılıyor.

"Sean, oradaki korkunç haberden sonra onu ziyaret etmek istedi. Ve ben onu çiçeklerle yukarı götürdüm ve sessizce bir dakika durdu ve okul kapısına çiçekler bıraktı. Çok zor bir an," dedi Sir David.

"O tam bir vatanseverdi, Sean. Her gün İskoçya'yla ilgileniyordu ve sadece orada olmak istiyordu."