Worden de 'best geklede sportofficials' gemist op Wimbledon?

De eerste motivatie van Thomas Sweeney om grensrechter te worden, was het aanbod van een gratis broodje.

Voor Pauline Eyre, die 16 jaar lang de lakens uitdeelde op Wimbledon, waren een paar nette blazers en de kans om kaartjes voor het toernooi te kopen de belangrijkste beloning voor het werk waarvoor ze jaarlijks verlof moest opnemen.

Tegenwoordig kunnen de beste ambtenaren tot wel £200 per dag verdienen, plus onkostenvergoeding.

Maar bij het beoordelen van lijnen ging het nooit om het geld, voor degenen die urenlang voorovergebogen zitten, met hun handen op hun knieën, en aandachtig naar een krijtlijn staren om in een fractie van een seconde te kunnen bepalen aan welke kant de gele bal heeft gestoten.

Voor Eyre waren de ervaringen onbetaalbaar: zo dicht bij Jana Novotna op Centre Court staan ​​dat ze bij het eerste punt in de Wimbledon-finale al haar voeten zag trillen, en ook dat ze "uit haar dak" ging door John McEnroe.

En dan waren er nog de outfits.

"Er gaat niets boven het betreden van de iconische grasbanen van SW19, gekleed in het uniform van wat door velen wordt beschouwd als de best geklede officials in de hele sport", vertelde Malgorzata Grzyb, voorzitter van de Association of British Tennis Officials (ABTO), aan BBC Sport.

Maar de tijden zijn veranderd. Volgende week op Wimbledon zullen er voor het eerst in de 148-jarige geschiedenis geen lijnrechters zijn, en wordt elektronische lijnoproep geïntroduceerd.

Spelers en scheidsrechters zijn inmiddels gewend aan de nieuwe opstelling, zoals dat bij andere toernooien al een tijdje het geval is. Maar op het groene gras van Wimbledon, waar de reclamelogo's onzichtbaar zijn en de spelers in het wit gekleed zijn, vallen de legere banen misschien wel wat meer op.

"Het is allemaal de traditie van Wimbledon – de mensen en de grappige uniformen – en dat is een stukje persoonlijkheid dat verdwenen is," zei Eyre. "Ik denk dat het al die kleine dingen zijn die Wimbledon tot Wimbledon hebben gemaakt."

Traditionalisten zullen ze missen, maar technologiefans zullen wijzen op de vooruitgang.

BBC Sport informeert naar de mening van scheidsrechters, spelers en lijnrechters over deze stap.

"Dhr. Djokovic betwist de beslissing op de rechter basislijn; de bal was "uit".

Vaak was er sprake van grote opwinding als de scheidsrechter aangaf dat er een video-opname zou worden gemaakt van de beslissing van de lijnrechter.

Het ritmische klap-klap-klappen bouwde zich op tot het moment dat het op het grote scherm werd getoond, en het verplichte "ooooooooh" volgde toen het oordeel van het menselijk oog binnen een fractie van een seconde aan een volle arena en miljoenen kijkers op tv werd onderworpen.

Meer dan 14.000 paar ogen op Centre Court konden de lijnrechter, die het met minder dan een grassprietje mis had, goed in de gaten houden. Maar toen de scheidsrechter gelijk bleek te hebben, moesten hun pokergezichten de neiging onderdrukken om er ook maar een beetje zelfvoldaan uit te zien.

Dit jaar kunnen spelers nog steeds om een ​​herhaling op het scherm vragen, hoewel fans waarschijnlijk zullen snakken naar de weergave van een 'bijna-overwinning' in plaats van een oordeel over menselijk instinct versus technologie. En, als we afgaan op recente toernooien, zullen ze waarschijnlijk lachen om de late reactie op sommige 'uit'-overwinningen.

Paul Hawkins, de uitvinder van de Hawk-Eye-technologie die voor het eerst werd geïntroduceerd op Wimbledon in 2007, zei dat het uitdagingssysteem waarschijnlijk "zijn langste tijd" had gehad bij de fans.

"Toen het nieuw was, was er zeker meer enthousiasme – mensen gingen er helemaal in op," zei hij.

"Het kwam tot een punt waarop de gedachte ontstond van 'we zijn er al eens geweest, we hebben die grap al eens gehoord, laten we gewoon doorgaan met tennis'. En door het afschaffen van het uitdagingensysteem kun je natuurlijk wat sneller door met het spel."

Doordat er geen lijnrechters meer zijn, hebben de spelers minder mensen op wie ze hun frustraties kunnen uiten. Eyre herinnert zich dat hij door spelers werd "uitgeschreeuwd" en door veel ballen werd geraakt.

Djokovic werd in 2020 gediskwalificeerd voor de US Open omdat hij per ongeluk een bal naar een lijnrechter sloeg, terwijl Andrey Rublev vorig jaar in Dubai niet gekwalificeerd werd omdat hij in het gezicht van een lijnrechter schreeuwde.

Niet alle 300 lijnrechters die zijn ontslagen, zullen werkloos zijn bij Wimbledon. Zo'n 80 van hen worden ingezet als 'wedstrijdassistenten'. Zij zijn beschikbaar voor het geval de technologie uitvalt en zullen ook taken op zich nemen zoals het begeleiden van spelers die het veld moeten verlaten.

Maar hun mogelijkheden om op grote toernooien te spelen worden steeds kleiner, aangezien Roland Garros nu het enige van de vier Grand Slams is waar geen elektronische lijnverbinding wordt gemaakt.

De ATP Tour voor mannen en de gecombineerde ATP/WTA-toernooien introduceerden de technologie dit jaar en WTA-evenementen bewegen zich in die richting.

Eyre vreest dat dit in de komende jaren gevolgen kan hebben voor de kwaliteit van het scheidsrechteren, aangezien lijnrechterschap een opstap is naar stoelscheidsrechter.

"Waarom zou je bij de Finchley Tennis Club voor spelers onder de 12 jaar de lijnen gaan bepalen als je niet de boodschap hebt dat je misschien ooit ook op Wimbledon de lijnen mag bepalen?", aldus Eyre, die in de jaren 1990 en 2000 in twaalf Wimbledonfinales de lijnen kon bepalen en nu comédienne is die op tournee is en een show geeft over haar ervaringen als grensrechter.

Grzyb zegt echter dat het opleidingstraject voor officials is geëvolueerd en benadrukt dat lijnrechters nog steeds worden ingezet bij veel evenementen onder de top van het tennis.

"In plaats van alleen te beginnen als lijnscheidsrechter, krijgen nieuwe officials nu vanaf het begin een opleiding in zowel lijn- als stoelscheidsrechterschap, waardoor ze sneller kunnen doorgroeien naar de rol van stoelscheidsrechter", aldus de voorzitter van de ABTO.

"[Dit] verschilt niet veel van de systemen in veel landen zonder een eigen Grand Slam, en die wel stoelscheidsrechters van wereldklasse hebben kunnen opleiden."

Om lijnrechter te zijn, moet je meestal lang kunnen staan ​​en, nog belangrijker, de waarschuwing op een manier kunnen uitschreeuwen die duidelijk maakt wat er gebeurt.

Zoals de nummer één van Groot-Brittannië, Jack Draper, ontdekte bij Queen's, zijn de automatische oproepen niet altijd te horen boven een luidruchtige menigte.

Het punt waarop hij zijn halve finale naar de beslissende wedstrijd zou leiden, werd met verwarring ontvangen omdat noch Draper, noch het publiek zeker wisten of er een "out" was gegeven.

Omdat spelers niet langer op de armgebaren van de lijnrechters konden vertrouwen om aan te geven of de bal uit was, zei Eyre dat de stemmen tijdens het grastoernooi niet luid genoeg waren.

"Ze hebben heel kalme stemmen gebruikt. Het klinkt een beetje alsof de stem niet zeker is," zei ze.

"Het is net alsof het zegt 'uit... denk ik'. Het voelt een beetje ongemakkelijk. Psychologisch is dat heel anders, om niets scherps te horen."

Terwijl sommigen de technologie verkiezen - de Britse Heather Watson zei onlangs dat een slechte ervaring met de beslissingen van lijnrechters in Birmingham "de wedstrijd had verpest" - zijn anderen daar niet zo zeker van.

Haar landgenote Sonay Kartal vertelde dat ze het moeilijk had op de Australian Open, omdat ze automatische signalen van de andere banen hoorde. Dat leidde tot verwarring en zelfs tot het stilleggen van het punt door spelers, omdat ze dachten dat de signalen op hun baan werden afgegeven.

Het is nog niet bekend hoe de stemmen van de Wimbledon-oproepen zullen klinken. Het toernooi maakt gebruik van de stemmen van een aantal medewerkers achter de schermen en tourgidsen. De All England Club zal op verschillende banen verschillende stemmen gebruiken om verwarring tussen aangrenzende banen te voorkomen.

Het zou geweldig zijn geweest als de bulderende stem van McEnroe zelf een van de stemmen was geweest, suggereert Eyre.

"Het zou leuk zijn als McEnroe ze belt, toch? We schreeuwen allemaal naar de tv en zeggen: 'Dat meen je niet!' - Dat zou ik wel leuk vinden, we kunnen tegen hem schreeuwen en dat zou goed karma zijn!"

Eerst was het een potlood, papier en een stopwatch. Daarna kwam een ​​elektronisch scoresysteem en daarna Hawk-Eye.

Naarmate de technologie zich verder ontwikkelt, neemt de noodzaak voor menselijke tussenkomst af.

Dus wat gaat er nu gebeuren? Stoelscheidsrechters?

McEnroe, zevenvoudig Grand Slam-kampioen in het enkelspel, staat bekend om zijn uitbarstingen op het veld en stelde eerder al voor om scheidsrechters af te schaffen en te vertrouwen op technologie.

Sweeney, de man van de gratis sandwich, is nu scheidsrechter bij de vrouwen en was in 2023 verantwoordelijk voor de finale van Roland Garros.

Hij heeft talloze wedstrijden op het Centre Court van Wimbledon begeleid en kan zich niet voorstellen dat scheidsrechters in de top van het tennis binnenkort hun straf uitzitten.

"Er zal altijd een menselijke assistent nodig zijn, ook als de technologie haar beperkingen kent", aldus Sweeney.

"Er zijn aspecten in het leven waar je niet op voorbereid kunt zijn. Je hebt die persoon nodig die druk kan opvangen, die de mogelijkheid biedt om begrip en empathie te tonen voor een speler en die kan helpen, begeleiden en sturen hoe het veld zelf functioneert."

Maar met negen mensen minder op het veld tijdens wedstrijden, zei Sweeney dat het "een beetje eenzaam kan voelen" na "de traditie om samen de wedstrijd te beleven en elkaar aan te moedigen om gefocust te blijven".

Er zijn nog steeds balkinderen en wedstrijdofficials aanwezig om te helpen met taken als het halen van handdoeken voor de spelers of het regelen van toiletbezoeken, terwijl een reviewer toezicht houdt op de technologie in de lijn.

"We hebben nog steeds dat team," zei Sweeney. "Zelfs met kleinere aantallen zijn we nog steeds een heel sterk en ondersteunend team. Het ziet er alleen een beetje anders uit."