Hoe een decennium van slechte beslissingen Alpine alleen op de Formule 1-grid heeft achtergelaten

"Renault had twee opties", zei CEO Carlos Ghosn bijna tien jaar geleden. "Terugkomen op 100 procent of vertrekken. Na een grondige studie heb ik besloten dat Renault in de Formule 1 zal blijven."

Ferrari, McLaren en Williams worden misschien gezien als de basis van de Formule 1, maar Renault staat in veel opzichten op gelijke voet met hen.

De geschiedenis van de Franse autofabrikant in de sport gaat terug tot 1977, het jaar waarin Williams toetrad, en sindsdien is Renault, in verschillende gedaantes, altijd aanwezig geweest.

Als motorleverancier hebben slechts drie fabrikanten meer races gewonnen. Als constructeur is Renault een van de negen teams die ooit meerdere kampioenschappen hebben gewonnen. Renault heeft Fernando Alonso wereldkampioen gemaakt. De Red Bull-auto's waarin Sebastian Vettel domineerde, werden aangedreven door een Renault-motor.

Renault, recentelijk omgedoopt tot Alpine , is een merk dat tot de elite van de Formule 1 zou moeten behoren, maar het is duidelijk dat het op drift is geraakt.

Het is bijna tien jaar geleden dat Renault aankondigde dat ze het Lotus-team zouden overnemen, maar de ritten zijn sindsdien niet bepaald soepel verlopen.

Verandering is misschien wel de beste manier om de tien jaar die volgden te beschrijven, niet in de laatste plaats omdat Ghosn zelf gedwongen werd af te treden nadat hij was gearresteerd wegens vermeend financieel wangedrag. Hij ontsnapte uit Japan in een grote doos die als vracht werd verzonden met een privéjet.

Hoewel het pad dat het team heeft bewandeld niet zo dramatisch was, kende het ook de nodige hoogte- en dieptepunten.

Maar voordat we tot het wat komen, moeten we eerst het waarom begrijpen.

Formule 1 is uniek binnen de topsport, omdat teams niet worden opgericht om te winnen, maar om dingen te verkopen omdat ze winnen.

Manchester United werd opgericht omdat nabijgelegen spoorwegwerkers de sport wilden beoefenen. Roger Federer nam een ​​tennisracket in de hand omdat hij ervan hield, niet omdat hij geld wilde verdienen. Zelfs in het rijk van het kapitalisme mogen NFL-teams dan wel van plaats veranderen, ze worden nog steeds vernoemd naar de plek waar ze spelen in plaats van naar het product van het bedrijf van de eigenaar.

De Formule 1 is echter het snelste reclamebord ter wereld. Vier van de vijf grootste autofabrikanten ter wereld hebben een plek op de Formule 1-grid, of zullen dat binnenkort ook hebben.

Ferrari en Lamborghini zijn twee van de grootste supercarfabrikanten ter wereld, maar als je de meeste mensen vraagt ​​naar hun favoriete merk, kiezen de meesten voor het merk in het rood dat races wint. Bedrijven als Mercedes, Ford, Volkswagen en General Motors hebben allemaal gestreden om op de grid te komen om hun merk te versterken.

Renault heeft ook duidelijk aangegeven hoe zij de Formule 1 zien – een manier om auto's te verkopen. Die uitspraak van Ghosn ging gepaard met gepraat over de Formule 1 als "het ultieme symbool van de passie voor auto's". Formule 1 was een manier om de bekendheid van het merk Renault en zijn "imago in al zijn markten wereldwijd" te "promoten". Racen op zondag, verkopen op maandag.

Maar wat Renault onderscheidt van de anderen is het gebrek aan samenhangend denken of een algemene strategie voor de lange termijn.

Sinds hun terugkeer in 2016 zijn vijf mannen de facto teambaas. Na een korte periode onder Fred Vasseur kreeg Cyril Abiteboul de leiding en zijn drie seizoenen aan het roer lieten een duidelijke vooruitgang zien.

Daniel Ricciardo werd weggelokt bij Red Bull en zorgde met hem voor het eerste podium in negen jaar. Maar Abitebouls besluit om zich terug te trekken vóór het seizoen van 2021 en de naamswijziging naar Alpine had het eerste waarschuwingssignaal moeten zijn dat er iets mis was in Enstone.

Nu Ghosn anderszins bezig was, kwam in zijn plaats Luca de Meo, een Italiaan die bij Fiat en Volkswagen op zijn cv had gestaan, en met hem de “Renaultion.”

Het nieuwe strategische plan gold voor heel Renault, maar richtte zich ook op hun Formule 1-prestaties. Abiteboul kreeg een 'dankjewel, maar ik heb nog even tijd om te vertrekken' en het werd duidelijk gemaakt dat de teamleider slechts een klein radertje zou zijn in een groter geheel, in tegenstelling tot de allesomvattende stijlen van coureurs als Christian Horner en Toto Wolff.

Ricciardo's overstap naar McLaren was een vernietigend signaal van de richting die hij met het team op wilde. Als er al bezorgdheid bestond over het vertrek van de hoofdcoureur en teambaas, werd die bezorgdheid overschaduwd door de terugkeer van Renaults favoriete zoon: Fernando Alonso.

Terug van een pensioen dat in sabbatical veranderde, sloot Alonso zich aan bij een team waarvan hij hoopte dat het ooit weer aan de top zou staan. Zonder de kennis van nu is het gemakkelijk te begrijpen waarom Alonso dat geloofde.

Een kostenplafond betekende dat Renault de ambitie had om weer hoger op de grid te staan. Ze waren een leverancier van motoronderdelen, bijna een noodzaak voor een team dat de titel won, en waren dat seizoen als vijfde geëindigd in het kampioenschap.

De ervaren Otmar Szafnauer kwam in 2022 over van Aston Martin, maar zoals de Roemeense Amerikaan later zou uitleggen, waren er te veel koks voor de steeds kleiner wordende keuken.

De Meo speelde een actieve rol in de Formule 1-strategie, maar Laurent Rossi was als CEO van Alpine een belangrijke stem in de discussies. Szafnauer zou het gezicht in de media zijn, maar in feite zouden Rossi en De Meo de touwtjes in handen hebben.

De Formule 1 opereert echter niet in een vacuüm. Tussen 2016 en 2019 verkocht Renault 1,1 miljoen auto's in Europa, maar door een wereldwijde pandemie was dat aantal in 2021 gekrompen tot 679.000. In 2021 rapporteerde het bedrijf een winst van 967 miljoen euro, na een verlies van acht miljard in 2020. Wanneer het bedrijf zelf in de problemen zit, kan het gemakkelijk zijn om een ​​dure extravagantie zoals de Formule 1 te negeren.

De eerste jaren slaagde deze commissie erin om duidelijke beslissingen te nemen die tot sterke resultaten leidden. Alpine stelde voormalig Mercedes AMG High Performance Powertrains-medewerker Matt Harman aan als technisch directeur en het team eindigde in 2022 als vierde in het klassement, waarmee het McLaren voorbijstreefde en een team in opkomst leek.

Drie seizoenen later is McLaren de favoriet voor beide titels, terwijl Alpine tot nu toe zeven punten heeft gescoord.

Misschien verklaart de metafoor van 'te veel koks' waarom zoveel beslissingen door Alpines vingers lijken te glippen. Te vaak hebben ze gebluft en stonden ze met lege handen toen de rivier zich openbaarde.

Het eerste voorbeeld betreft Alonso. De Spanjaard liet weten dat hij na het seizoen 2022 een tweejarig contract wilde, een verzoek dat hij verdiende gezien de 81 punten die hij net voor het team had gescoord.

Alpine twijfelde zo erg dat toen er een vacature vrijkwam bij Aston Martin, Lawrence Stroll de kans met beide handen aangreep om de vertrekkende voormalig wereldkampioen te vervangen door een ander.

Als Alpine het contract van de 41-jarige Alonso mag laten aflopen, dan lijkt de manier waarop ze met Oscar Piastri omgaan met elke overwinning van de Australiër alleen maar slechter te worden.

Ervan overtuigd dat een coureur over een jaar tevreden zou zijn met de belofte van een racezitje, verzuimden ze om voldoende onderzoek te doen naar de contracten. Dit leidde ertoe dat manager Mark Webber de diensten van Piastri aanbood aan McLaren. McLaren was bereid om hiervoor £10 miljoen te betalen door Daniel Ricciardo te ontslaan.

Niet voor het eerst, en niet voor het laatst, leek Alpine te zijn achtergebleven in een stoelendans. Er werd overeenstemming bereikt met Pierre Gasly, een coureur die zijn plafond had bereikt binnen de Red Bull-familie. Hoewel Gasly een bekwame coureur is, mag je gerust stellen dat hij niet op het niveau van Alonso of Piastri zit.

Buiten de bestuurdersstoel ontstond er nog meer onrust toen Szafnauer en de voormalige coureur Alan Permane halverwege het seizoen 2023 op verrassende wijze werden ontslagen.

Rossi, die onthulde hoe het leven achter gesloten deuren was, had het team na de Grand Prix van Miami flink te grazen genomen en hen "amateuristisch", "middelmatig" en "slecht" genoemd. Ook hij betaalde de prijs, werd overgeplaatst naar een andere rol en weg van het Formule 1-team. Zijn afscheidscadeau was dat hij door de doorgaans terughoudende Alain Prost werd uitgemaakt voor "een incapabele leider die denkt dat hij zijn incompetentie kan overwinnen met zijn arrogantie".

In Szafnauers plaats kwam Bruno Famin, maar hij zou het slechts tot augustus 2024 volhouden, nadat hij een seizoenstart had begeleid waarbij Alpine in de eerste vier races geen punten wist te scoren. Onder Famin verscheen er nog een andere figuur in de paddock van Alpine, van wie velen dachten dat hij de Formule 1 definitief had verlaten: Flavio Briatore.

De heraanstelling van een veroordeelde fraudeur en voormalig voortvluchtige was een wanhoopspoging van De Meo om het jonge Formule 1-team te redden. Famin werd aan de media gepresenteerd als een kerstkalkoen die moest uitleggen waarom de boer de juiste keuze was en een verklaring moest geven voor een beslissing die iemand anders had genomen. Famin hield vol dat de twee konden samenwonen, maar een maand later was hij verdwenen.

De benoeming van Oliver Oakes leek een stap in de goede richting, maar zijn plotselinge vertrek 10 maanden later suggereert dat we weer terug bij af zijn.

Briatore nam vervolgens de rol weer op zich die hij vroeger had toen hij een van zijn coureurs opdracht gaf om te frauderen. Een actie die hem een ​​levenslange schorsing had kunnen opleveren als de rechter daar geen uitspraak over had gedaan.

Maar de chaos en het gebrek aan samenhangend denken hebben Alpine in conflict gebracht met alle andere teams in de sport. Een blik op de grid laat zien dat er in ieder geval duidelijke contouren zijn van een langetermijnstrategie voor elke constructeur.

Red Bull, Mercedes, McLaren en Ferrari hebben allemaal doelen die ze willen bereiken om titels te winnen. Middenveldteams zoals Williams, Aston Martin en Haas hebben duidelijke plannen voor een opwaartse trend. Zelfs teams als Sauber hebben een plan voor de toekomst.

Meer over Alpine van PlanetF1.com

Wat is er te doen bij Alpine? Hier is alles wat je moet weten.

Mick Doohan verdedigt gedegradeerde zoon in vergelijking met Pierre Gasly

Maar bij Alpine krijg je het gevoel dat er weinig planning is. Franco Colapinto, een coureur waar Alpine miljoenen in heeft gestoken, heeft in eerste instantie slechts vijf races gekregen.

Jack Doohan, die sinds 2022 bij het team zat, is opgebrand en als Piastri niet genoeg was om de doorslag te geven, zal Doohan's lot een waarschuwing zijn voor elke jonge coureur die de Alpine-academie overweegt.

Het team heeft bovendien de sluiting van hun motorenfabriek aangekondigd. Deze beslissing betekent het einde van de geschiedenis van Renault-motoren op de Formule 1-grid sinds 1977.

Wat is dan het doel van Renault in de Formule 1? Auto's verkopen? Het team zelf verkopen? Gewoon de volgende race overleven en je dan pas druk maken over de race daarna?

Ghosn zei in 2015 dat Renault voor de keuze stond: zich 100% inzetten of vertrekken. Het is de hoogste tijd dat Renault zich aan dat mantra houdt.

Lees verder: Franco Colapinto geeft eerste verklaring af na het vervangen van Jack Doohan bij Alpine