Auto van de zomer: Loquillo's 'eenzame Cadillac'

"En nu zit ik hier in een oude, tweedehands Cadillac, naast de Merbeyé, mijn stad aan mijn voeten..." Dit is een van de meest iconische regels uit de Spaanse rockmuziek uit de jaren 80. In 1983 wilde Loquillo het beeld oproepen van de hoofdpersoon uit Amerikaanse films, geparkeerd op het uitkijkplatform van de Hollywood Bowl, kijkend naar de zonsondergang boven zijn stad.

Dichter bij het schiereiland verklaarde Sabino Méndez, de auteur van de songteksten die hem naar het sterrendom brachten, dat hij iets soortgelijks in gedachten had toen hij aan de Tibidabo in Barcelona dacht. Loquillo noemt nooit expliciet het model waarnaar hij verwijst, iets wat Méndez heeft bevestigd. Op basis hiervan moeten we de Cadillac in films uit die tijd zoeken, wat een Eldorado cabriolet uit 1973 zou kunnen zijn.

De Cadillac Eldorado uit de jaren 70 belichaamt, als geen ander, de overdaad, weelde en de kenmerkende stijl van een tijdperk waarin de Amerikaanse auto nog synoniem was met kracht en prestige.

Met zijn langgerekte silhouet, scherpe lijnen en chromen details groeide de Eldorado uit tot Cadillacs vlaggenschip in de luxesector, vooral in de cabrioletversie, die een gevoel van vrijheid en status uitstraalde dat voor velen onbereikbaar was. Het was een auto ontworpen om indruk te maken, en dat deed hij zowel stilstaand als rijdend op de snelweg met een krachtige V8 onder de motorkap.

De vormgeving van de voorkant is ontleend aan het vorige model, met ronde koplampen in vierkante units, een rechthoekige grille en verticale bumpers. De met chroom beklede achterspoiler en een namaak verticale luchtinlaat net voorbij de deur en het achterwiel zijn verborgen door de wieldop, en de "Eldorado"-letters zijn net onder het voorspatbord geplaatst, wat doet denken aan de Eldorado uit 1953.

Dit was de auto die Richard Nixon gebruikte tijdens zijn bezoek aan de Sovjet-Socialistische Republieken in 1972. Net als voorheen woog de auto meer: 2213 kg voor de coupé en 2252 kg voor de cabriolet. Prijzen begonnen bij $ 7360 voor de coupé en $ 7681 voor de cabriolet. De productie bedroeg in totaal 42136 coupés en 9135 cabriolets.

Zijn opvolger, de Eldorado uit 1977, bestaat niet meer in coupévorm. Zoals gebruikelijk ondergaat de auto enkele cosmetische wijzigingen. Nieuwe rechthoekige zijmarkeringslichten zijn achter de achterspatborden geplaatst en het woord Eldorado staat in blokletters op het uiteinde van de motorkap, boven de grille.

De "Custom Eldorado Biarritz"-versie is verlengd en krijgt zijruiten en achterruitverlichting die "Frans" zijn (gevormd naar de carrosserie voor een strakker uiterlijk). Het dak is bekleed met vinyl, wat doet denken aan een cabrioletkap. De 8,2-liter motor maakt plaats voor een 7-liter eencilindermotor met 180 pk bij 4.000 tpm en brandstofinjectie. Hij is te koop voor $ 11.187.

De Eldorado uit de jaren 70 symboliseert ook de excessen die uiteindelijk de Amerikaanse auto-industrie ondermijnden. Het was een enorme, zware en benzineverslindende auto, eigenschappen die frontaal botsten met de oliecrises van 1973 en 1979. In een wereld die begon te kijken naar efficiëntie, vertegenwoordigde de Eldorado precies het tegenovergestelde: onmetelijke luxe, ontworpen voor een tijdperk dat allang voorbij was.