Zweden langer met verbrandingsmotoren?: Onderweg in de aangepaste Volvo XC60 - oude bekende

Naast de Volvo XC90 heeft ook zijn kleinere broertje, de XC60, een kleine facelift gekregen en zal waarschijnlijk iets langer beschikbaar blijven voor klanten dan oorspronkelijk gepland. ntv.de heeft ermee gereden. Laat ik het zo zeggen: hij is verfrissend onveranderd.

Had Volvo enig idee? Deze week kwam het nieuws naar buiten dat de VS de geplande uitfasering van verbrandingsmotoren zou schrappen en bovendien de emissievoorschriften, met name voor benzinemotoren, niet verder zou aanscherpen en mogelijk zelfs zou versoepelen. Dit was kort voordat Volvo de onlangs vernieuwde XC60 Dynamic in Zweden onthulde. En nog een kanttekening: de Scandinaviërs zullen hun middelgrote SUV in de toekomst ook in de VS produceren.

Broeit er iets, zelfs in Europa? Krijgt de elektrische auto eindelijk een tegenslag? Misschien wel, misschien niet, maar in ieder geval annuleert Volvo zijn XC60 voorlopig niet; het einde is nog niet in zicht. Hoe valt anders te verklaren dat er nu een bescheiden aanpassing plaatsvindt, aangezien het model eigenlijk vervangen zou worden door de aankomende EX60, die al in de startblokken staat en in 2026 verwacht wordt?

En nu, in plaats van het einde van de levensduur van het model, is er een facelift. Op het eerste gezicht alleen herkenbaar voor degenen die wat meer vertrouwd zijn met het onderwerp. Maar zodra je hem ziet, valt de vernieuwde grille meteen op. Hij maakt indruk met een vleugje moderniteit, met een herontwerp dat vergelijkbaar is met dat van de XC90 – herkenbaar aan de spijlen in een nieuwe designtaal en positionering.

En ook binnenin is er iets veranderd, zij het subtiel. De grootste zwakte was zeker niet de architectuurstijl van de XC60 – daar is Volvo goed in. Het kleine scherm begon er echter na verloop van tijd wat gedateerd uit te zien. De fabrikant verving het door een nieuwe, aanzienlijk grotere versie. Hoewel het duidelijk is dat het niet vanaf het begin in het interieur was "getrokken", kan de nu gekozen oplossing als acceptabel worden beschouwd. Het bedrijf wilde echter blijkbaar niet de moeite nemen om de ventilatieroosters te verplaatsen – ze lijken iets te dicht bij het nieuwe scherm te zitten. Maar goed.

Nieuwe materialen, nieuwe look

Daarnaast presenteert de SUV, die voor de toekomst is vernieuwd, zich met nieuwe materialen. En over het algemeen beschikt hij ook over de juiste hoeveelheid premiumkwaliteit qua uiterlijk en afwerking. Dat is vanzelfsprekend voor een auto met een stevig prijskaartje. Niets kost minder dan € 57.390, terwijl de T8 die Volvo meenam voor de proefrit minstens € 78.690 aan het budget toevoegt.

Wat krijg je daarvoor? Een ronduit potente 455 pk onder de motorkap en, ondanks de verbrandingsmotor, een flinke dosis elektrische verfijning. De tweeliter viercilinder kan stationair draaien wanneer je dat wilt. Met het optionele vermogen van 19 kWh – waarvan 14,7 kWh bruikbaar – kan de elektromotor (145 pk) bijna 100 kilometer in het stadsverkeer rijden. In de gemiddelde discipline ligt dat net onder de 80, maar je kunt rekenen op een actieradius van 50 tot 60 kilometer, afhankelijk van je rijstijl. En dankzij 309 Newtonmeter koppel verloopt de stille rit ook nog eens moeiteloos.

Maar zeker niet zo energiek als het volle vermogen van de auto. Want zodra de 310 pk sterke benzinemotor aanslaat, krijgt het 2,1 ton wegende voertuig benen, eh, wielen. Hij stormt praktisch naar de 100 km/u – de 4,71 meter lange SUV zal in deze discipline waarschijnlijk niet sneller dan 4,9 seconden rijden. En zo voelt het ook. Des te irritanter is het dat de acceleratie abrupt stopt bij 180 km/u. Hoewel zo'n acceleratieorgie hier in Zweden strikt illegaal zou zijn, is het in Duitsland geen wild fenomeen en is het gebruikelijk bij premium concurrenten. Je moet er gewoon mee leren leven.

Hetzelfde geldt voor het feit dat de viercilinder, bij gebruik over het gehele toerenbereik, niet helemaal de verfijnde klankkleur van een zescilinder evenaart – een typisch kenmerk in de klasse van bijna 500 pk. De aandrijflijn, in hybride modus, maakt echter indruk met zijn schone werkingsstrategie. De overgangen tussen elektro- en verbrandingsmotoren verlopen vrij naadloos en de achttrapsautomaat voert zijn taken doorgaans soepel uit. Al met al is de XC60 een zeer solide auto. Dit geldt voor het over het algemeen soepele onderstel met de optionele luchtvering en ook voor de ruimte, vooral achterin. Comfortabele stoelen maken deze verfijnde rijervaring compleet.

En met een bagageruimte van meer dan 1500 liter is de middenklasser ook een behoorlijk praktische reisgenoot. Goed om te weten is dat de 250 pk sterke mild-hybride ook prima te hanteren is; met minder vermogen is dat een ander verhaal. Hij is ook aanzienlijk goedkoper. Wie echter een laadmogelijkheid heeft, op het werk of thuis, zou een plug-in hybride moeten overwegen – ook verkrijgbaar in een iets goedkopere versie met minder motorvermogen, de T6 AWD. Die heeft echter nog steeds een stevig prijskaartje van € 67.990.

Wie elektrisch wil rijden, moet rekening houden met drie tot zeven uur voor een volle acculading, aangezien er geen CCS-snellaadoptie is. Wie echter afziet van puur elektrisch rijden, zou volgens de fabrieksopgave moeten kunnen volstaan met een brandstofverbruik van 7,1 liter per 100 kilometer – wat gezien het vermogen acceptabel is.

Het nieuwe modeljaar is nu al te bestellen op de website van Volvo. Mocht iemand overigens denken dat Volvo zijn overkoepelende doelstellingen voor verbrandingsmotoren uitstelt, dan is dat niet zeker. Of het Zweedse bedrijf in 2030 nog steeds verbrandingsmotoren zal aanbieden, is nog maar de vraag, ondanks enkele aanpassingen in het modelbeleid. Het blijft dus spannend.